Σήμερα που γιορτάζει η Ορθόδοξη Εκκλησία, ας προβληματιστούμε από τα λόγια του μακαριστού Μητροπολίτου Κεφαλληνίας κυρού Γερασίμου Φωκά κι ας αναλογιστούμε το ρόλο μας ως Ορθόδοξοι Χριστιανοί.
Έλεγε, λοιπόν, ο αοίδιμος των Κεφαλλήνων Ποιμενάρχης: “Λένε οι Πατέρες της Εκκλησίας ότι εκτός από τις εικόνες που έχουμε στα τέμπλα, εκτός από τις εικόνες που έχουμε στα σπίτια μας, υπάρχουν και κάποιες άλλες εικόνες, αδελφοί μου, κι εκεί είναι τα δύσκολα. Είτε το πιστεύουμε, είτε δεν το πιστεύουμε, είτε μας αρέσει, είτε δεν μας αρέσει, είτε το αντέχουμε, είτε δεν το αντέχουμε, είναι πολύ βαρύ, ασήκωτο, είμαστε όλοι μας, κι εγώ που σας μιλώ, κι εσείς που με ακούτε, όλοι μας είμαστε εικόνες Θεού. Θυμάστε εκεί στον Παράδεισο, στην πατρίδα μας, στο σπίτι μας, εκεί στην καταγωγή μας τη μοναδική, τί ελέχθη από το Θεό: “Ποιήσωμεν άνθρωπον κατ᾽ εικόνα και καθ᾽ ομοίωσιν.”
Και συνεχίζει ο μακαριστός Ιεράρχης Γεράσιμος: “Αδελφοί μου, σαν αυτή την Κυριακή, Κυριακή της Ορθοδοξίας, έγινε κάποτε ένα κήρυγμα σε μια πόλη. Ήταν ένας δεσπότης, ο μακαριστός Μητροπολίτης Χαλκίδος Νικόλαος Σελέντης, αγία ψυχή, για να καταλάβετε πόση αρετή είχε ο άνθρωπος αυτός, ακούστε τι έκανε. Ανέβαινε στο δεσποτικό θρόνο, να μιλήσει και τόσο πολύ τον έπιανε συγκίνηση, τόσο πολύ έτρεχαν τα δάκρυα του, που δεν μπορούσε. Έλεγε “Δόξα σοι ο Θεός!” Και κατέβαινε. Κι αυτός ο άνθρωπος μίλησε τέτοια μέρα σαν τη σημερινή και είπε: “Σήμερα είναι η Κυριακή της Ορθοδοξίας. Κι αν μπει κάποιος μέσα στην εκκλησία που είμαστε, και πάρει την εικόνα του Κυρίου μας, που είναι εδώ στο τέμπλο, και την κατεβάσει από κει, κι αρχίσει και την κλωτσάει, και τη φτύνει και τη βρίζει και την ποδοπατά, τί θα πούμε όλοι μας; ότι είναι ασεβής.
Αν όμως εγώ πάρω μια άλλην εικόνα, που αξίζει πιο πολύ από την εικόνα που είναι από ξύλο και χρώμα, που είναι ο άνθρωπος, η εικόνα του Θεού, που γι᾽ αυτή την εικόνα κατέβηκε ο Θεός κι έγινε άνθρωπος και μπήκε στη Βηθλεέμ και μπήκε στην Υπαπαντή, στου Συμεών τις αγκαλιές, και μπήκε στον Ιορδάνη και μπήκε στον Τάφο, αν πάρω αυτή την εικόνα του ανθρώπου, του κάθε ανθρώπου και κάνω και σ᾽ αυτή ποδοπατήματα και βρισιές και συκοφαντίες και αδικίες και εκμετάλλευση, τί πρέπει να είμαι; Ασεβέστατος.”
Ας διατηρήσουμε, αδελφοί μου, αυτές τις σκέψεις μέσα μας κι ας κατανοήσουμε ότι η Ορθοδοξία δεν αποτελεί καύχημα και μουσειακό θησαυρό του παρελθόντος, αλλά πηγή ζωής, τρόπο πνευματικής ζωής και έκφρασης, χριστοποίηση για τους εγγύς και τους μακράν, μιας και ο Χριστός είναι χθες και σήμερον ο αυτός και εις τους αιώνας.
Ελληνική Ορθόδοξη Ενορία Αγίου Ανδρέα Μάλμε 